Op 14 november 1679 liep Cornelis Berentsen even voor de middag naar buiten om daar tussen het varkenskot en de tuin zijn behoefte te willen doen. Daar ziet hij ineens iets vreemds. Er ligt een dood kindje wat deels onder de zwarte aarde is begraven maar met het hoofdje nog iets zichtbaar. Uiterst vreemd zal hij gedacht hebben omdat op de boerderij van Steventjen Lambertsen, de weduwe van Dries Lubbertsen, niemand zwanger leek te zijn. Henrick Kolthoff de onderschout van Hattem word gehaald om te komen kijken en in aanwezigheid van Oloff, Dries en Cornelis Berentsen ziet hij inderdaad in een klein gat het kinderlijkje liggen in een blauw stuk stof gewikkeld. Nadat ze het voorzichtig uit het gat gehaald hebben zien ze dat het een jongetje was van een voldragen zwangerschap. Als ze het jongetje gewassen hebben zien zij “dat den hals aen stucken en het hooft heen en weder slingerende was, sijnde de resterende leden stijff”. Dat lijkt op kindermoord! Lees verder