Tijdens een korte speurtocht naar eigen voorouders in mijn kwartierstaat kwam ik een paar kleine “sprokkels” tegen in het Oud Rechterlijk Archief van Veluwe. Een aantal voorouders die toch wel door een grote groep nazaten vandaag de dag met mij gedeeld worden. Slechts een kleine greep uit de dagelijkse beslommeringen uit die tijd waarin toch wel het markante karakter van sommige personen af te lezen valt. Lees verder
Vreemdganger in de Voskuil.
Voor het gericht van Hattem verscheen Jannetien Henricksen, mogelijk in het bij zijn van haar ouders omdat ze nog maar zestien jaar was. Ze verklaarde dat ze op paasdag 1680 bij Jan Bartholdts huis in de Voskuil was gekomen. Ze was daar werkzaam als dienstmeisje. Jan was alleen geweest, zijn vrouw was vertrokken naar Münsterland om daar waarschijnlijk de paasdagen en mogelijk een wat langere tijd door te brengen. Terwijl Jan ’s avonds bij de haard een pijp tabak rookte en zat te drinken ging zij naar bed. Op een bepaald moment gaat Jan naakt bij haar liggen en zegt dat hij er voor zal zorgen dat ze niet zwanger zal raken. Lees verder
Sprokkels Doornspijk 1791/92
Judicium van Doornspijck den 29 tot 31 maij 1792.
Tusschen den heer Landdrost van Veluwe, klager ter eene, en Lammert Aarts Rademaker, Bekl(aagde) ter andere zijde: om dat hij een kind in onecht verwekt heeft bij Aartje Everts, waer zij den 19. Nov. 1791 verlost is; het gerigt bevorens in dezen te decideren, ordonneerd den bekl(aagde) om zig op morgen ogtend om 9 uuren in den gerigte te sisteren, om door hetzelve gehoord, en zo nodig tegen Aartje Everts geconfronteerd te worden, welke ten dien einde insgelijks door den Heere klager gesisteerd zal worden. Lees verder
Boedel inventaris en magescheid van Gerrit van van Dieren weduwnaar van Grietje Martens.
Wie zoekt zal vinden? In al die jaren dat ik genealogie beoefen zit je regelmatig met onderzoeken naar voorouders die vastlopen. Vaak blijft het ook vast zitten omdat er simpelweg geen aanvullende informatie meer gevonden kan worden. Toch heb ik herhaaldelijk meegemaakt dat door een toevallige vondst, meestal zoekend naar iets compleet anders, er soms meer informatie over mensen uit het verleden gevonden kan worden. Zo ook nu. Lees verder
Henrijck Janssen Fijn “ten Eeuwigen daegen” verbannen
Gesien bijden Hove des F(urstendom) G(elderlandt) ende G(raeffschap) Z(utphen) die Confessie van Henrick Janssen Fijn d’oltste gebooren binnen de Stadt van hattem gevangen aldaer olt omtrent 37 jaeren tegenwoordig woonende binnen die Stadt Swol, Lees verder
Doornspijk: Verbaal van nieuw aangemaakte landen 1627 – 1629
Tijdens een speurtocht naar voorouders kwam ik het volgende stuk tegen in het ORA (Oud Rechterlijk Archief) van Veluwe. Ik was verbaasd dat er zo’n lijst met namen van inwoners en hun bezit op deze manier vermeld werd in deze periode van 1627 – 1629. Normaal gesproken zou een lijst als deze in verpondingskohieren of iets dergelijks voorkomen. Bijzonder interessant is dat er met deze lijst een aantal namen bekend worden van vroege inwoners van Doornspijk en het buurtschap waar deze aangemaakte gronden lagen. De Kerkelijke DTB (Doop, Trouw en Begraaf) boeken van Doornspijk gaan slechts terug tot ongeveer halverwege 1736. Met behulp van andere bronnen zoals onderstaande is het soms mogelijk om een stuk verder in de tijd terug te gaan en daar voorouders vinden.
Kindermoord aan de IJseldijk bij Hattem.
Op 14 november 1679 liep Cornelis Berentsen even voor de middag naar buiten om daar tussen het varkenskot en de tuin zijn behoefte te willen doen. Daar ziet hij ineens iets vreemds. Er ligt een dood kindje wat deels onder de zwarte aarde is begraven maar met het hoofdje nog iets zichtbaar. Uiterst vreemd zal hij gedacht hebben omdat op de boerderij van Steventjen Lambertsen, de weduwe van Dries Lubbertsen, niemand zwanger leek te zijn. Henrick Kolthoff de onderschout van Hattem word gehaald om te komen kijken en in aanwezigheid van Oloff, Dries en Cornelis Berentsen ziet hij inderdaad in een klein gat het kinderlijkje liggen in een blauw stuk stof gewikkeld. Nadat ze het voorzichtig uit het gat gehaald hebben zien ze dat het een jongetje was van een voldragen zwangerschap. Als ze het jongetje gewassen hebben zien zij “dat den hals aen stucken en het hooft heen en weder slingerende was, sijnde de resterende leden stijff”. Dat lijkt op kindermoord! Lees verder
